Blogger Widgets

Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Καλό μήνα!!!


[Τώρα που μήτε ο έρωτας…], Κώστας Καρυωτάκης

Τώρα που μήτε ο έρωτας μήτε η φιλία τής φέρνει,
μήτε κι αυτό το μίσος μου, παρηγοριάν, α, πώς
η ώριμη θλίψη μου κατά τα περασμένα γέρνει,
της νιότης μου καρπός!

Χορδή η καρδιά μου δέχονταν το Μάρτη ανατριχίλα.
Ακόμα με συνέπαιρνε γλυκιά μια συλλογή
όταν το νέο Φθινόπωρο με μαραμένα φύλλα
εράντιζε τη γη.
Μια πεταλούδα επέταγε και την ακολουθούσα·

ήταν η απάρθενη ζωή μου, η ζωή του κόσμου, η μια.
Ο νους μου σάμπως ξύπνημα τη χαραυγή. Και η Μούσα
μου άγγιζε τα μαλλιά.
Δώστε μου τα παιδιάτικα χρόνια μου πχουν γίνει
στην ηρεμία του δειλινού χρυσός, ωραίος καπνός,

τα χρόνια που ’ρθανε χαρά, πέρασαν καλοσύνη,
κι έφυγαν ουρανός.
Βάλετε πάλι στο πικρό χείλος μου την αχτίδα,
στα μάτια την ανθρώπινη και θεία σταλαγματιά.
Εξωτικό μπλάβο πουλί, φέρετε την ελπίδα,

χαμένη τώρα πια.
Και στο χλωμό μου μέτωπο για λίγο κάμετε ώστε
χίμαιρες, οραματισμοί σαν άστρα να κυλούν.
Οι άγγελοι να διατάζουνε, κι από τα τέμπλεα δώστε
οι θεοί να μου γελούν.

Ύστερα, στο κορύφωμα του απελπισμένου δρόμου,
ας ήτανε ανατέλλοντα τα μάτια σου να ιδώ,
πρώτη αγαπούλα, και να κράταες άνθος τ’ όνειρό μου,
τ’ όνειρο που μαδώ.
Α, πώς η λύπη μου κατά τα περασμένα στρέφει!

Όμοια και η νύχτα πάντοτε γυρίζει στο πρωί.
Α, πώς τα χρόνια σαν καπνός εχάθηκαν, σα νέφη,

σαν πάχνη, σα ζωή!


Τοπίο, Μανόλης Αναγνωστάκης

Ερειπωμένοι τοίχοι. Εγκατάλειψη.
Περασμένες μορφές κυκλοφορούνε αδιάφορα
Χρόνος παλιός χωρίς υπόσταση
Τίποτα πια δε θ’ αλλάξει δω μέσα.

Είναι μια ήρεμη σιωπή μην περιμένεις απάντηση
Κάποια νύχτα μαρτιάτικη χωρίς επιστροφή
Χωρίς νιότη, χωρίς έρωτα, χωρίς έπαρση περιττή.
Κάθε Μάρτη αρχίζει μιαν Άνοιξη.

Το βιβλίο σημαδεμένο στη σελίδα 16

Το πρόγραμμα της συναυλίας για την άλλη Κυριακή.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου