O
Oλυμπιακός ύμνος
Oι
σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβίωσαν για πρώτη φορά το 1896 στην Αθήνα. Με
αφορμή την τέλεσή τους ανατέθηκε, ένα χρόνο πριν, στον Κωστή Παλαμά να γράψει
τον ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων, ο οποίος μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο συνθέτη
Σπυρίδωνα Σαμάρα. Από την Ολυμπιάδα του Τόκιο, το 1952, καθιερώθηκε ως ο
επίσημος ύμνος των Αγώνων και ακούγεται στην ελληνική γλώσσα σε κάθε Ολυμπιάδα.
Στο
Σαμάρα, που φτερά του έβαλε
Αρχαίο
Πνεύμ’ αθάνατον, αγνέ πατέρα
του
ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού,
κατέβα,
φανερώσου κι άστραψ’ εδώ πέρα
στη
δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού.
Στο
δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,
στων
ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή,
και
με τ’ αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και
σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί.
Κάμποι,
βουνά και πέλαγα φέγγουν μαζί σου
σαν
ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός,
και
τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου,
Αρχαίο
Πνεύμ’ αθάνατο, κάθε λαός.
Κ.
Παλαμάς, Άπαντα, τόμ. 3, Μπίρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου